‘…dat mijn album terug te vinden is onder de ‘T’ van ‘Tomas’ op de afdeling popmuziek van de platenzaak’. Het is zomaar één van de wensen die Hansen Tomas heeft voor de toekomst. ‘Nu is mijn muziek te vinden in het bakje ‘Nederlandstalig’; tussen carnaval- en levensliedartiesten. Alsof ‘Nederlandstalig’ een genre op zich is. Ik zou graag willen laten zien dat Nederlandse muziek veel meer is dan dat. Inmiddels is er een nieuwe generatie Nederlandstalige artiesten opgestaan die te gekke popmuziek maakt. Als ik daar een lans voor mag en kan breken, zou dat geweldig zijn’. Hansen Tomas doet voor het eerst van zich spreken in 2008 met de single ‘1000 en 1 gedachten’. Voor zijn directe omgeving is het dan al lang geen verrassing meer dat hij ooit serieus iets met muziek zou gaan doen. Vanaf het moment dat hij op 3-jarige leeftijd een plastic gitaartje van zijn opa krijgt, is Hansen verslingerd aan muziek. Van zijn vader en oudere broer leert hij niet alleen de gitaar te bespelen, maar ook de piano. Niet lang daarna wordt Hansen, mede door zijn prettige stemgeluid, al snel tot leadzanger van de muzikale familie gebombardeerd. Geen familie- of schoolfeest gaat voorbij zonder dat Hansen een microfoon of instrument ter hand neemt. In augustus 2008 verschijnt het debuutalbum ‘Stad & Land’ waarop ook de singles ‘Wat een dag!’ en ‘Beeld zonder geluid’ staan. Zowel album als singles doen het redelijk in de hitlijsten en bovendien ontvangt het album vele positieve reacties. ‘Een heel mooi begin…’ noemt Hansen het zelf ‘…ik weet dat de weg van een artiest een lange en moeilijke is. Toch ben ik bereid die weg helemaal te bewandelen.’ Vooral de online-populariteit van Hansen is opmerkelijk. Zijn YouTube-filmpjes werden al ruim 1,7 miljoen keer bezocht en ook zijn website trekt veel bezoekers. Wellicht heeft dit mede te maken met zijn ‘webisodes’, een soort videodagboeken waar Hansen wekelijks zijn leven met kijkers deelt. Al maandenlang verschijnen deze trouw en vast op de woensdag, inmiddels door Hansen omgedoopt tot ‘woensdag-webisode-dag’. Daarnaast heeft hij, als beginnend artiest, ook al flink wat mensen aan zich weten te binden op Hyves, Twitter en Facebook. Nu, ruim 2 jaar na het verschijnen van zijn debuutalbum, is het tijd voor een nieuwe single: ‘Iets’. Het liedje is afkomstig van zijn tweede album, getiteld ‘Wie Ik Ben’, dat later dit jaar zal verschijnen. Een toepasselijke titel voor een album waar Hansen zelf in alle songs het belangrijkste aandeel in zowel muziek en tekst voor zijn rekening heeft genomen. ‘Dat is het grote verschil met het eerste album. Dat de liedjes nu ook echt mijn liedjes zijn. Ik ben inmiddels wat ouder, heb wat meer van de wereld gezien en heb bovendien weer meer ervaring, zowel op muzikaal vlak als in het leven zelf. Ik voelde mezelf nu comfortabel om dat eens met anderen te delen’. ‘Wie Ik Ben’ is zowel in muzikaal als tekstueel opzicht een flinke stap vooruit. Muzikaal is het album gevarieerder, authentieker en melodieuzer dan zijn debuutplaat. Hansen Tomas is sterk beïnvloed door Amerikaanse popmuziek met invloeden uit rock, soul en R&B. ‘Ik ben opgegroeid met acts als Bon Jovi en Aerosmith. Maar ik ben ook weg van Ray Charles, Marc Broussard en John Mayer.’ Op ‘Wie Ik Ben’ toont hij zich in 12 tracks een bevlogen singer/songwriter die zijn popliedjes voorziet van eigentijdse teksten zonder poëtische poespas, en zonder aan diepzinnigheid in te boeten. ‘Mijn woorden en uitspraken zijn echt van nu, zodat mensen zich er makkelijk mee kunnen identificeren.’ Ook inhoudelijk is Hansen Tomas echt een jongen van deze tijd; hij schrijft net zo makkelijk een aangrijpend liedje over een meisje in de ban van een loverboy (‘Andermans Schoenen’), als over verveling (‘Weekend’), dankbaarheid (‘Wie Ik Ben’) en hebzucht (‘Meer’). ‘Ik schrijf over mijn eigen ervaringen, maar ook over dingen die ik om me heen zie. Ik kruip dan als het ware in de huid van een ander. Als ik lees over zo’n meisje van 16 die door zo’n loverboy wordt ingepakt, en hij vervolgens haar hele leven overhoop haalt, daar word ik naar van. Daar wil ik dan over schrijven. Dat is wie ik ben.’