Je hoort het vaak genoeg, van hier naar Tokio, maar in het geval van Laura Fygi is het echt waar. Een fantastische zangeres met een uniek stemgeluid. Zij zingt moeiteloos in het Engels,Frans, Spaans en Portugees (zelfs in het Chinees) en beweegt zich door de genres met groot gemak. Haar platen worden in meer dan 30 landen verkocht. Haar levensverhaal is genoegzaam bekend. Het klinkt ook als een sprookje: Philips directeur krijgt met Egyptische buikdanseres beeldschone dochter, ze wonen eerst in Montevideo, Uruguay, dan in Nederland. Dochter kan al zingen voor ze kan lopen en als Nederlands meest sexy groep wordt geformeerd, Centerfold, is de inmiddels volwassen dochter daar het stralende middelpunt van. Centerfold toert zeven jaar de zeven zeeën over. Dan wordt de manager van Centerfold, A&R director bij een platenmaatschappij en hij belooft Laura een solocarrière. En zo is het precies gegaan. Want sommige sprookjes worden werkelijkheid. Laura ging doen wat ze altijd al had willen doen. Jazz zingen. Onder productionele leiding van Ruud Jacobs en met behulp van een aantal van ‘s werelds beste solisten waaronder Toots Thielemans en Philippe Catherine gaat zij de studio in voor de plaatopname als begin van haar solocarrière. De prachtige songs uit het Great American Songbook die zij op een verrassende, prachtige en volstrekt eigen manier vertolkt. Meerdere opnames volgden met gastoptredens van beroemde solisten en zangers zoals Clark Terry en Michael Franks. Met name ‘Watch what happens’, haar unieke samenwerking met Michel Legrand, dwong internationaal en nationaal veel respect af. En toen iedereen zich afvroeg wat de volgende stap zou zijn gaf zij een eenmalig concert met het Metropole Orkest. Hiervan werd een prachtige registratie gemaakt en Carré was uitverkocht. De Nederlandse en Amerikaanse televisie zonden het concert uit en de CD en DVD gingen als warme broodjes over de toonbank. Wie zei dat sprookjes niet bestaan? Wat is het geheim van haar succes? Dat is de combinatie van een aantal dingen. Om te beginnen: ze kan fantastisch zingen. Een husky stem met een prachtige dictie en een fantastische timing die al eens is vergeleken met die van Peggy Lee en de intimiteit van Julie London. Ze heeft een Internationale uitstraling die haar in staat stelt met hetzelfde gemak in Ronnie Scott’s Jazz club in Soho te staan als op de allergrootste podia in vrijwel alle wereldsteden. Ze ziet er wondermooi uit met haar exotische uiterlijk. Ze is even Latin als Jazzy. Maar het allerbelangrijkste is dat Laura een storyteller is, iemand die van een song een verhaal weet te maken. Zodat die rechtstreeks vanuit haar hart het jouwe raakt. Terwijl het ook nog eens swingt als een trein. Laura is al lang een internationale ster. Als enige Nederlandse zangeres stond ze wekenlang in de Top Jazz Album charts van Billboard. Maar er komt meer… The best is yet to come…