Aan de oorsprong van de Neighbours BluesBand ligt een straatbarbecue van de Verwoldsebeek die plaatsvond op de laatste junidag in 2007. In onderlinge gesprekken tussen buurmannen werd in de late uurtjes duidelijk dat er muzikaal talent op een paar honderd vierkante meter woont. Opmerkelijk is dat sommige buurmannen elkaar zijdelings kenden. Sommige hadden na een tiental jaren op het dezelfde woonerf te wonen, geen gesprek met elkaar gevoerd. Na enig enthousiasme over het initiatief, waarbij de buurmannen misschien wat werden geholpen door wat drank, werd het idee geopperd om een straatbandje op te richten. De morning after bleek dat het niet bij grote woorden bleef en werd de afspraak gemaakt om Jam te doen in de garage van een van de woningen in de straat. Een Jam van louter buurmannen op gitaar, drum, piano en zang, waarbij na een buuronderzoek buiten de eigen beek een ontbrekende bassist werd gevonden. Hans woonde dan wel niet in de straat, de achterbuurt lag om de hoek... Herman speelde al een tijdje gitaar in een bandje. Mitch had in een vorig leven in een band gedrumd, maar had decennia geen trommel geroerd. Hans had net zijn carrière als bassist onderbroken door uit een band te stappen. De mannen hoorden André altijd zingen door het doucheraam en als hij nou eens wijs kon houden, kon het wel wat worden. Het was bovenal Peters jongensdroom om in een heus bandje spelen. Rik is domweg het aanstormend gitaartalent. Na een geslaagde Jam in de garage was De Verwoldsebeekband geboren. Eind september vond de formatie oefenruimte bij R&M music aan het Simon van Slingelandplein, waar eens in de twee weken anderhalf uur werd geoefend. De band omschrijft dit als een leuke periode met een erg aardige eigenaar: Eddy Lammers. Half oktober moest Hans het opgeven: de oefentijden kon hij niet met zijn werk combineren en dus kwam de band zonder bassist. De leden hebben van deur-tot-deur geflyerd om verborgen gitaartalent in de omgeving op te sporen. Dit leidde niet tot het gewenste resultaat. Totdat Roland zich midden december aanmeldde. Hij kwam weliswaar niet uit de buurt, maar was als beginnend basgitarist voldoende gedreven. De band krijgt met de komst van Roland tevens de mogelijkheid om in een andere oefenruimte te spelen. Studio-eigenaar Willie zetelt in het oude Gemeentearchief en neemt op de koop toe de band regelmatig onder handen met ongezouten maar opbouwende kritiek en handreikingen. De band werd toen omgedoopt tot Neighbours Blues Band of ook wel NBB. De naamsverandering is enerzijds om de verwijzing naar Buren van een wat surrealistischer tintje te geven. Anderzijds om de muziekkern van de band, de Blues uit te drukken. Het groeiende repertoire van de band is weliswaar niet uitsluitend, maar toch overwegend geënt op deze meeslepende muzieksoort. Roland heeft in 2011 afscheid genomen en is vervangen door Ton, die in vroeger jaren ook al bas had gespeeld en ook in de AA-landen woont. Dat er enige routine in het spel van de band kwam, bleek goed uit te komen. Op 18 april 2008 kreeg de NBB op uitnodiging van R&M Music de mogelijkheid voor een optreden in de Docter, hét Swingcafé in de stad. Samen met nog drie andere beginnende bandjes speelde de band zo’n drie kwartier. Aan het eind van de avond kijkt de band genoegzaam terug op een succesvol eerste optreden. De reacties van aanwezige buren of andere kroeggangers waren bemoedigend genoeg om als band door te gaan en de gekozen richting te volgen. De buurmannen blijven gedreven oefenen en treden op wisselende locaties, met wisselend succes, op. Onbetwiste hoogtepunten waren de optredens voor eigen publiek op de straatbarbecue en de Bluesnacht in het Nieuwscafé op 20 mei 2009. Het repertoire groeit eind 2009 tot óver de dertig nummers: opgebouwd uit rock, een paar ballads, maar bovenal blues.